花时懒出伴游人,暑雨深藏养病身。原文:
花时懒出伴游人,暑雨深藏养病身。的意思:
《初成遗老斋二首》是苏辙在宋代创作的一首诗词。以下是该诗的中文译文、诗意和赏析:
花时懒出伴游人,
在花开的季节里,懒得和外界的游人一同出游,
Lazy to accompany the travelers in the season of blooming flowers,
暑雨深藏养病身。
夏日的雨水深深地滋养着我的病体。
The summer rain deeply nourishes my sick body.
新宅丁丁厌斤斧
花时懒出伴游人,暑雨深藏养病身。拼音:
chū chéng yí lǎo zhāi èr shǒu
初成遗老斋二首
huā shí lǎn chū bàn yóu rén, shǔ yǔ shēn cáng yǎng bìng shēn.
花时懒出伴游人,暑雨深藏养病身。
xīn zhái dīng dīng yàn jīn fǔ, jiù shū jì jì juǎn fú chén.
新宅丁丁厌斤斧,旧书寂寂卷垘尘。
jiǔ jiāng shēng shì lèi zhū zǐ, dùn li
上一篇:囊空口众不堪闲,却喜平生得细论。
下一篇:旧说颍川宣老人,朱樱斑笋养闲身。