初阳蒙雾出林迟,贫病虽兼气不衰。原文:
初阳蒙雾出林迟,贫病虽兼气不衰。的意思:
《答郑即翁》是宋代诗人林景熙创作的一首诗词。以下是诗词的中文译文、诗意和赏析:
初阳蒙雾出林迟,
清晨的阳光透过薄雾,缓缓升起。
Translation: The morning sun emerges late through the mist.
贫病虽兼气不衰。
尽管贫穷和疾病同时困扰着我,但我的精神依然旺盛。
Translation: Though beset by poverty and illness, my spirit remains
初阳蒙雾出林迟,贫病虽兼气不衰。拼音:
dá zhèng jí wēng
答郑即翁
chū yáng méng wù chū lín chí, pín bìng suī jiān qì bù shuāi.
初阳蒙雾出林迟,贫病虽兼气不衰。
lǎo ài guī tián zhuī jìng jié, kuáng sī rù hǎi fǎng ān qī.
老爱归田追靖节,狂思入海访安期。
chūn fēng mén xiàng yáng huā hòu, jiù guó shān hé dù yǔ
上一篇:衡门愁绝坐诗穷,瘦策荒途况此翁。
下一篇:巀嶭镇九斗,赑屃挟五丁。